Netkwesties mail 291

Nu pas begint de winter officieel, maar afgaande op de debatten heerst de kilte al geruime tijd. Jammer. Maar toegegeven, antennes van journalisten staan afgestemd op ophef, of anders creëren we die graag. Wel met kerst even pauzeren voor de (oeverloze, veelal eenzijdige) interviews met soms pleidooien voor wat mildheid. Om er in 2026 weer met gestrekt been in te kunnen gaan.

En tsja, na NRC gaat de Volkskrant onderuit. Niet zo hard weliswaar, maar met een belangrijke les: anonieme beschuldigingen publiceren is veelal te gemakzuchtig. Het is gewoonte geworden waar het gaat om onderwerpen die verwant zijn aan "onveilige omgeving". Barbertje moet hangen.

Een redacteur van een 'kwaliteitskrant' waarvoor ik werkte zei een keer bij voorbaat al (bij de verdenking van een VPRO-coryfee) dat ik "natuurlijk bronnen anoniem kan opvoeren". Ik haakte direct af bij zijn gretigheid. (Zie ook de wederom fantastische cartoon van Matthias Giesen deze week.)

Wel een aardige wisselwerking tussen twee artikelen vandaag: een wetenschapper die vaststelt dat feiten niet goed beklijven met het noemen van bronnen die we niet kennen. We vertrouwen liever op een persoon met een heldere mening.

De oplossing: niet feitenvrij kletsen, noch alsmaar meer 'overtuigende' feiten poneren, maar een mengeling: laat mensen in debatten de feiten eerst noemen en op grond daarvan hun pittige mening formuleren.

Zo probeer ik dat te doen in het Privacyjournaal, dat deze week omvangrijk is. Met onder meer de vaststelling dat de ophef over de risico's van DigiD onder een Amerikaanse dienstverlener wellicht wat overdreven zijn. En in een ander artikel de overtrokken reacties op een poging van het CBP om algoritmes te helpen verbeteren.

Fijn zondagje!

Peter