"Digitaal bestaat niet"

ING bevestigt nu op de site: “Klanten van ING konden vandaag niet de volledige af- en bijschrijvingen zien in Mijn ING en via de Mobiel Bankieren App. Bij een deel van de klanten waren de incasso afschrijvingen nog niet allemaal zichtbaar. Ook was het mogelijk dat er een dubbele afschrijving zichtbaar was, wat inmiddels is gecorrigeerd.”

Een subtiel jokken van ING, want het ging niet enkel om de zichtbaarheid, maar de saldi waren daadwerkelijk onjuist waardoor een aantal klanten niet meer kon betalen of papiergeld opnemen. Dat is een belangrijk verschil met enkel ‘zichtbaarheid’.

De paniek bij ING was bovendien dusdanig, dat adequate communicatie achterwege bleef. ‘s Morgens was al bekend dat er een fout was met het verwerken van bestanden, maar de bank zweeg. Dat is cultuur, zo hebben we geleerd met de bankencrisis. Bij fouten bedotten de banken liever de klanten, want het zijn handelaren in vertrouwen.

Goed signaal

“Digitaal bestaat niet”, hoorde ik recent een 80-plus familielid zeggen in een discussie met leeftijdgenoten die klaagden over het sluiten van een dorpsfiliaal van hun Rabobank.

In een variant op de grap na het overlijden van Friedrich Nietzsche die God voor dood verklaarde (God: “En nu is Nietzsche dood.”) kunnen we met een gerust hart zeggen: binnenkort is deze generatie van digitale weigeraars wijlen.

Wat nu als de digitale religie op drijfzand gebaseerd is, al is het maar tijdelijk? Op zijn minst een aardig gedachte-experiment, want toch niet helemaal ondenkbaar. Stroomuitval kennen we nauwelijks en verbindingen werken vrijwel altijd.

Er zijn zelfs mensen, ook hoogst verstandige lieden bij de Nederlandse overheid, die denken dat we computers in bunkers moeten plaatsen met als doel onkwetsbaarheid.

“Vanzelfsprekend zullen wij tot in detail uitzoeken hoe de problemen van vandaag hebben kunnen ontstaan, zodat we dit in de toekomst kunnen voorkomen”, zegt ING. Dit euvel wordt verholpen, het volgende dient zich aan.

Ik weet wel, een bankbiljet is ook geen echt geld. Al 14 eeuwen in China en hier sinds 1574 toen de Spaanse belegering dwong tot invoering van papieren noodmunten, vertrouwen we op virtuele waarde.

Onze intuïtie tart soms onze vertrouwen in het digitale opperwezen, bijvoorbeeld met de vraag hoe we digitale foto’s voor de eeuwigheid kunnen opslaan met cd’s die vergaan en schijven die ooit onbruikbaar worden.

Periodiek je banksaldo afdrukken voortaan? Of het laten betijen. Het wordt ook weer eens oorlog en zo veel dat we menen onder controle te hebben of krijgen - van internet tot gezondheid - zal weerloos blijken te zijn.