'PVV dankzij internet'

Aan de duiding van Hitler door partij-idealoog Martin Bosma van de PVV gaan we voorbij maar niet aan zijn uitspraak dat zijn partij nooit had kunnen opkomen zonder internet.

Op 25 september 2010 was de Volkskrant één van de talloze media die met een interview meedeed aan de promotie van het boek van Martin Bosma, de 'tweede man' van de PVV. Onder de kop 'Ik wil bewijzen dat Hitler een socialist was' trekt Bosma een vergelijking van de PVV met de eigenzinnige politicus Jacques de Kadt. Aan hem is ook de titel van het boek ontleend, 'De schijn-élite van de valse munters'.

Het voert te ver om hier te duiden of dat beroep van Bosma terecht is. Lezenswaardig van De Kadt is Het fascisme en de nieuwe vrijheid . Dat verscheen in 1939 alvorens de familie De Kadt moest vluchten, naar Londen, en vandaar naar Indië vertrok om terecht te komen in Jappenkampen wat alleen Jacques en een broer overleefde. Menno ter Braak schreef in 1939 over De Kadt als intellectueel strateeg.

Er was geen internet, en intellectueel debat sneeuwde niet onder in de meningendiaree internet, kranten en kletsprogramma's op tv. Wie leest, weet: Bosma spiegelt zich ten onrechte aan De Kadt, zoals Max Pam ook beweert, maar zonder diepgang want hij moest een column schrijven.
Goed, in de reeks boude beweringen om de boekenverkoop op te stoken, zei Bosma ook:

"De Fortuyn-revolte is ten dele te verklaren uit de ledenstructuur van de partijen. De PvdA was gedoodverfd het verhaal uit de oude wijken naar zich toe te trekken. Maar de partij pikte de signalen niet op. Mensen die het oneens waren, kregen geen poot aan de grond. Een ledenstructuur wordt altijd een bureaucratie."

Volkskrant: "Wat is ervoor in de plaats gekomen?"

‘Internet. Dat geeft je de mogelijkheid ongefilterd te communiceren met de mensen in het land. Via de omroep of de krant krijgen ze eerst vier keer het woord extreem-rechts te verduren. We kunnen via e-mail contact onderhouden, we creëren databases van mensen die het met ons eens zijn. Dat heeft ons op een ongelooflijke manier bevrijd. Zonder internet hadden wij nooit bestaan."

Zonder internet had de PVV nooit bestaan. Ofwel: is er een directe lijn van de spiraal (omhoog of omlaag) van de uitingen van onvrede en verongelijktheid van GeenStijl.nl, Telegraaf.nl cs. en hun reaguurders naar een rood vakje op het stembiljet van de PVV?

Dat is natuurlijk te onderzoeken. Alleen al door de dichtheid van de IP-nummers van de reaguurders in regio's te vergelijken met het percentage PVV-stemmers in diezelfde regio kun je al een eind op weg komen, maar dat is nog kwantitatief. Kwalitatief onderzoek is heel wat moeilijker.

Wat vinden onze experts: Is er een directe lijn van de uitingsvrijheid op internet naar de opkomst van de PVV?
 

Wat vinden de experts?

Bob Stumpel
8 okt 2010
Bob Stumpel
Cordon brun

Op zich wel grappig dat zelfs Burgemeester Wilders een Wethouder Hekking - in de persoon van deze PvdA-revisionist Bosma - naast zich moet dulden. Ze hebben te Juinen ongetwijfeld saampjes domicilie gekozen in de Gedoogstraat (volgens de overlevering een 9 kilometer lange landweg, waar alles verboden is).

Uiterst rechts heeft altijd z'n eigen media gehad, juist ook omdat het Bruine Tuig elders nu eenmaal geen andere tribune werd geboden. (Ze zaten ook eerder te BBS'en en op Videotex en op internet dan de porno-industrie). Daar was en ging niks mis mee: het was enerzijds netjes in lijn met de vrijheid van meningsuiting, anderzijds gaarden ze er niets anders mee dan hun eigen sop.

Juist de vele aandacht in reguliere media (/inclusief/ internetmedia) voor Wilders c.s. heeft van 'n obscuur en smoezelig randverschijnsel een veel te veel stemmen trekkend fenomeen gemaakt, dat nu zelfs zó reçu is dat voorheen fatsoenlijke partijen zich ermee durven te encanailleren.

Ja, het is dus allemaal de schuld van de reguliere media. En, oh ironie: zoals die media altijd dolgraag rapporteren over dreigende economische neergang, en er dan als die eindelijk toeslaat het heftigste het slachtoffer van worden, verslaan ze met nog grotere gretigheid de opkomst van een beweging die bij eerste gelegenheid juist de media een koppie kleiner (bezuinigingen op omroepen en perssubsidies) zal maken.

Hadden we de spatlappen rond de PVV maar nooit opgetrokken. Een cordon sanitaire was altijd een kéúrige en voldoende effect sorterende manier om met onhygiënisch gedachtegoed om te gaan.

Marjolijn Antheunis
8 okt 2010
Domweg, grofweg emoties uiten

“De moderne technische mogelijkheden lijken mensen wel dichter bij elkaar te brengen, maar ze blijven op ‘veilige’ afstand, schuilgaand achter hun schermen. Wij kunnen nu spreken zonder te voorschijn te komen, zonder zelf gezien te worden, anoniem. Domweg, grofweg emoties uiten is makkelijk geworden. Op spreken zonder respect wordt niemand meer afgerekend.”

(Kersttoespraak HKM Beatrix, 26 december 2009)

Anoniem en zonder zelf gezien te worden, zijn aspecten die niet alleen bij communiceren via het internet horen. Hiervan is ook sprake bij communiceren via de telefoon of communiceren (roepen) in grote groepen, denk aan agressieve en ongepaste uitingen tijdens een demonstratie of een voetbalwedstrijd.

Mensen verliezen in een groep vaak hun eigen identiteit, deze gaat op in een groepsidentiteit (wij-gevoel). Dit zorgt er voor dat ze zich minder verantwoordelijk voelen voor wat ze zeggen en daardoor zeggen ze veel meer grove en ongepastere dingen dan wanneer ze alleen zouden zijn.

Doordat internet alomtegenwoordig is, tenminste in Nederland (ongeveer 80 procent van de Nederlandse bevolking heeft toegang tot internet), krijgt deze vorm van ‘domweg, grofweg emoties uiten’ een grote omvang en invloed.

We kennen op internet echter al jjaren negatieve uitingen, bekend onder de term flaming. Dit staat voor vijandige en agressieve interacties of boodschappen online. Zoals: opruiende grove en beledigende boodschappen, hatelijke verbale aanvallen, gemene en schendende boodschappen, denigrerend en ongepast taalgebruik en spottend commentaar.

Waarom kunnen mensen op internet makkelijker domweg en grofweg emoties uiten? Ten eerste komt dit door het doelwit makkelijk bereikbaar is. Ten tweede, de dader is lastig of niet identificeerbaar. Ten derde, het slachtoffer en de effecten van de daden zijn onzichtbaar voor de dader.

Hierdoor speelt empathie een veel kleinere rol. Tot slot, is er sprake van deïnviduatie: mensen zijn dan door de anonimiteit minder gericht op zichzelf, ze hebben minder self-awareness.

Nieuw is deze vorm van domweg en grofweg emoties te uiten dus niet, maar internet biedt mensen wel een extra en makkelijk platform.

Netkwesties
Netkwesties is een webuitgave over internet, ict, media en samenleving met achtergrondartikelen, beschouwingen, columns en commentaren van een panel van deskundigen.
Colofon Nieuwsbrief RSS Feed Twitter

Nieuwsbrief ontvangen?

De Netkwesties nieuwsbrief bevat boeiende achtergrondartikelen, beschouwingen, columns en commentaren van een panel van deskundigen o.g.v. internet, ict, media en samenleving.

De nieuwsbrief is gratis. We gaan zorgvuldig met je gegevens om, we sturen nooit spam.

Abonneren Preview bekijken?

Netkwesties © 1999/2024. Alle rechten voorbehouden. Privacyverklaring

1
0