'Tiscaligate' of een heftige digitale bewijslastenstrijd

Het echtpaar Ruud Huisman, ex-voorzitter Raad van Bestuur van Tiscali, en Patricia Spuijbroek, directeur van Tiscali Nederland (voorheen World Online), worden beschuldigd van vergaande vermenging van strijdige zakelijke belangen, zonder direct privé gewin. Er ontspint zich een heftige strijd rond documenten die, in digitale vorm, in verschillende versies en wellicht vervalst, als bewijsmateriaal worden ingebracht, voornamelijk per e-mail. Tot slot volgt het demasqué in deze zinderende bronnenstrijd, met een slotwoord van de hoofdrolspeler in dit drama.

Samenvatting

Daar we klachten kregen over de complexiteit van dit artikel, voegen we een samenvatting toe:
Dit artikel poogt antwoord te geven op de vraag of het echtpaar Huisman-Spuijbroek indirect aandeelhouder is geweest van Capcave. Capcave was immers een leverancier van Tiscali, waar Huisman en Spuijbroek directeuren van zijn. Zo'n vermenging van belangen is zakelijk onjuist.

Een tweede verhaallijn is het artikel zelf: dit voert door het mijnenveld van de bewijslast vóór en tegen de conclusie dat Huisman-Spuijbroek fout zaten. Deze speurtocht is op zich een netkwestie daar Huisman aanvoert dat (digitale) stukken in zijn nadeel zijn vervalst, niet op de laatste plaats vanwege juridische dreiging. Immers, het aangedragen bewijs tegen Huisman is anoniem verstrekt.

Huisman komt met andere versies van enkele van de tegen hem gebruikte stukken. Die ontlasten hem en Spuijbroek voor een deel en niet overtuigend. Uit verder speurwerk trekken we de conclusie dat het echtpaar zich inderdaad met vergaande belangenverstrengeling heeft ingelaten, hoogstwaarschijnlijk ook indirect als aandeelhouder van Capcave via een BV die De Molenwiek en andere BV's. Persoonlijk gewin was niet in het spel. Met Priocon, ook een leverancier van Tiscali, bestond een gelijksoortige constructie maar daarvan zijn geen details achterhaald.

Huisman weerspreekt deze conclusies en komt tot de slotsom dat hij in een Kafkaesk, digitaal labyrint van valse aanklachten verzeild is geraakt van ex-partners bij Capcave die hem en Spuijbroek te grazen willen nemen.

Dit is een complex verhaal met een rode draad: Huisman is eind oktober 2005 plotseling vertrokken bij Tiscali in Italië als hoogste baas. Er volgde een beschuldiging, eerst via De Telegraaf geuit: Huisman is weg wegens wanbeheer, malversaties en verliezen. Van die losse flodder van De Telegraaf is weinig waar gebleken. Uiteindelijk sleept de kwestie zich voort en draait het nog om de volgende vraag: waren Huisman en Spuijbroek - ook Huismans echtgenote - nauw betroken bij, of zelfs aandeelhouder (via 'De Molenwiek BV') van Capcave BV en Priocon BV? Deze internetbedrijven waren/zijn grotendeels afhankelijk van opdrachten van Tiscali, en daar ook bij in het gebouw van Tiscali in Utrecht gevestigd. Dus was er verstrengeling van zakelijke belangen van Tiscali, Capcave en De Molenwiek bij de gewezen Tiscali-topman en -topvrouw?

De voor het gehele begrip noodzakelijke eerste delen van deze geschiedenis staan bij Planet Internet beschreven:

Na de laatste publicatie bij Planet, twee weken terug, kwamen er nog meer stukken beschikbaar: vooral notulen van vergaderingen van de aandeelhouders van het bankroete Capcave. Die aandeelhouders verenigden zich in Capcave Holding, die niet failliet is. De stukken tonen dat verschillende zakelijke belangen dwars door elkaar liepen bij vergaderingen van de Capcave aandeelhouders waar de Tiscali-directie altijd nauw bij betrokken was; inclusief aandeelhouderschap maar zonder privéwinst. In de anoniem verstrekte stukken staat dat Huisman-Spuijbroek aandeelhouder waren van De Molenwiek en via dit bedrijf van Capcave en van Priocon (Die nog steeds partner is van Tiscali).

Volgens Huisman is er sprake van een enorm complot, digitaal opgezet met vervalsing van notulen. We hebben de bronnen zo veel mogelijk in levende lijve ontmoet en met sms en telefonie de afzenders en herkomst van e-mail gecheckt. Want dit is een digitaal mijnenveld, met afdoende mogelijkheden voor valse beelden. Huisman zelf kwam met enkele stukken waarin hij niet expliciet als aandeelhouder van De Molenwiek staat genoemd. Volgens Huisman had De Molenwiek maar één aandeelhouder. Dat was Han Hagen, een oude vriend van Huisman, nog uit de tijd dat beiden voor de Tros werkten.

Bronnengevecht

De volgende bronnen zijn, onder meer door ex-directieleden van Capcave, anoniem overlegd:

  • Notulen van de aandeelhoudersvergaderingen van Capcave Holding van 14 november 2003, 5 februari 2004, 16 april 2004 en 2 juni 2004;
  • Notulen van een vergadering van de Raad van Toezicht van Capcave van 30 januari 2004;
  • Correspondentie over aandelenoverdrachten bij Capcave en over het ingrijpen van beleggingsbedrijf De Molenwiek bij Capcave met een Raad van Toezicht en een directeur en overname van de meerderheid van aandelen;
  • Notulen van een aandeelhoudersvergadering van De Molenwiek op 13 oktober 2005.

Bij alle vier deze soorten bronnen zijn de namen van Huisman en Spuijbroek prominent betrokken. De notulen bevatten vóórbladen waarop zes aandeelhouders staan van De Molenwiek:

  • Han Hagen, ook een tijd statutair directeur van Capcave; plus vier (ex-)directeuren van Tiscali:
  • Ruud Huisman
  • Patricia Spuijbroek;
  • Joop van Kammen;
  • Ronald Diederiks;
  • Nora van den Bos (secretaresse van Huisman)

 

Toen de problemen begonnen op te lopen bij Capcave in de loop van 2004 zijn nog twee (ex-) directeuren van Tiscali en voorganger World Online bij Capcave betrokken:

  • Wim Dammeyer die begin 2004 directeur werd om orde op zaken te stellen;
  • Michel Meijerink, die met Mediaxplosion in Breda even in de markt was om Capcave door te starten na het bankroet in september 2005.

 

Over Priocon konden we geen stukken meer achterhalen, anders dan genoemde notulen van een aandeelhoudersvergadering van De Molenwiek van 13 oktober 2005. Daarin wordt gesproken over afspraken over forse betalingen van Tiscali aan Priocon de komende maanden, zo'n 50.000 euro per maand. Dat is geen sinecure en vereist nader onderzoekswerk. Priocon levert Tiscali cruciale technologie voor e-mail beveiliging. Huisman bestrijdt dat de notulen van 13 oktober op waarheid berustten: "Ik ken die vergadering niet en ik ben daar in ieder geval nooit bij aanwezig geweest."

Centrale persoon is investeerder Han Hagen met de volgende administratie- en beleggingsbedrijven ingeschreven bij de Kamer van Koophandel, met verbanden:

  • De Molenwiek BV;
  • Select BV;
  • Nedermedia BV
  • Pas Beheer BV (overgenomen van Patricia Spuijbroek).

 

Han Hagen, de eigenaar van genoemde beleggings- en administratiebedrijven in Naarden, gaf na een eerste commentaar voor Planet met ontkenningen van de betrokkenheid van Huisman bij Capcave, niet meer thuis. Ook Huisman zei vorige week, wanhopig, dat Hagen hem geen medewerking meer verleent om met tegenbewijs te kunnen komen. Hagen zegt bang te zijn voor beschadiging in de media. Ook de andere persoon die de genoemde notulen heeft ondertekend, ex-Capcave-directeur Koen Slobbe, hult zich na aanvankelijke medewerking nu in stilzwijgen. Zij zouden stukken moeten ophoesten waaruit moet blijken dat Huisman géén aandeelhouder van één of meer van de genoemde bedrijven was.

We bezitten immers maar één origineel ondertekend stuk, de rest zijn originele afdrukken van notulenversies, persoonlijk overhandigd, en geheel digitaal vervaardigde en per e-mail ontvangen pdf-bestanden. De eerste categorie is moeilijk te vervalsen, de tweede al wat beter en de betrouwbaarheid van de laatste categorie bronnen is op zichzelf onvoldoende, maar levert in combinatie met ander onderzoek wel bewijs op dat voor Huisman niet goed uitpakt.

Stukken van Huisman

Huisman heeft Hagen absoluut nodig om zijn beweerde 'onschuld' te bewijzen. Huisman beloofde afgelopen maand, eerst op donderdag 17 november 2005, met zijn versies te zullen komen van genoemde notulen en met meer bewijzen dat hij en Spuijbroek niet als aandeelhouder bij Capcave betrokken waren, onder meer met aandeelhoudersregisters.

Maar de advocaat van Huisman liet die dag plotseling weten dat de voorgenomen ontmoeting geen doorgang zou vinden. Afgelopen week, donderdag 24 november, hadden we opnieuw overleg met Huisman en zijn advocaat van Nauta Dutilh, John Allen, en afgelopen woensdag 30 november eveneens met een laatste reactie op dit artikel.

Vorige week stuurde Huisman alsnog (pdf-)kopieën van vergaderverslagen van Capcave Holding, onder meer van 16 april 2004. In die vergadering was Huisman niet aanwezig - ook niet in de notulen verschaft door ex-Capcave directeuren. Spuibroek stond bij de versie van de Capcave-directeuren als aandeelhouder van De Molenwiek, maar in de versie van Huisman alleen 'namens Tiscali'.

Dan stuurde Huisman zijn versie van notulen van een vergadering van Capcave Holding van 14 november 2003, waarin Huisman en Spuibroek en andere Tiscali-directeuren niet als aandeelhouder van de Molenwiek zijn genoemd. Dit wijkt af van de versie die Capcave-directeuren verschaften en waarin Huisman en Spuijbroek wel worden genoemd als 20 procent aandeelhouder van De Molenwiek.

Liegen in Tiscaligate

De vraag 'wie vervalste de documenten?' kan wellicht worden beantwoord met: niemand. Er zijn verschillende versies gemaakt. De uitgebreide versies met Huisman cs. wel als aandeelhouders, anoniem verstrekt en bevestigd, zijn gedetailleerder dan de versies door Huisman zelf verstrekt. Op die uitgebreide versie staat 'concept', wellicht is later voor de definitieve versies van notulen geschrapt. Ex-directeuren van Capcave houden vast aan de ene versie, Huisman cs. aan de andere. Maar beide versies zijn toch consistent en spreken elkaar in elk geval niet tegen.

Vergaande zakelijke belangenverstrengeling van Tiscali-directeuren met hun partnerbedrijf Capcave blijkt uit de stukken voortdurend. Reeds in het begin van de bemoeienis van De Molenwiek met Capcave, met het eerste 25 procent belang in 2003, is in correspondentie sprake van 1 miljoen euro 'gerealiseerde omzetbijdrage door de Molenwiek' door 'actieve inzet van het Molenwiek netwerk'. Gezien de betrokkenheid van zo veel Tiscali-mensen bij Capcave ligt het voor de hand wie de spil is in het 'netwerk van De Molenwiek'.

Dit duidt op verschillende zakelijke belangen. Maar volgens Huisman was dit één belang: dat het met Capcave als belangrijke leverancier van Tiscali goed zou gaan. De ex-Capcave directeuren beweren, anoniem maar met veel door hen geaccordeerde bewijsstukken, dat Huisman aandeelhouder was. Huisman zelf ontkent dat mordicus en in vele toonaarden. Wie van beiden liegt?

In die notulen van 14 november 2003 staat onder meer dat "...de heer Huisman aangeeft dat in de ogen van De Molenwiek Holding de directie van Capcave Holding niet capabel is geweest om de organisatie op een adequate wijze te leiden."

En ook deze opmerking: "De Heer Hagen realiseert zich dat De Molenwiek Holding slechts een belang heeft van 25%, maar in geval een dergelijk voorstel niet wordt aangenomen zal De Molenwiek Holding zich beraden over de deelneming en mogelijk een negatief advies afgeven aan Tiscali ten aanzien van toekomstige samenwerkingsverbanden."

In het eerste citaat is zonneklaar dat Huisman spreekt namens De Molenwiek en dat impliceert dat hij zakelijke belangen had bij deze aandeelhouder van Capcave. Huisman zelf beweert dat hij namens vriend Hagen dit citaat bezigde, maar dan nog verdedigde hij het belang van De Molenwiek. In het tweede citaat wordt gedreigd dat Tiscali opdrachten voor Capcave terugtrekt als aandeelhouder De Molenwiek geen hoger aandeel krijgt in Capcave Holding. Hier wordt direct de macht gekoppeld van Huisman en andere directeuren van Tiscali, privé als aandeelhouder en zakelijk als grootste opdrachtgever.

Deze beide passages, die ook voorkomen in de versies van notulen door Huisman zelf gestuurd, zijn tezamen belastend voor Huisman/Spuijbroek en Tiscali. Maar in feite wijzen alle notulen die we in bezit hebben erop dat Huisman zakelijke belangen heeft te verdedigen van De Molenwiek als aandeelhouder van Capcave. Of hij nu al dan niet feitelijk aandeelhouder was van De Molenwiek, direct of indirect.

Maar op een niet onbelangrijk punt is geen bewijs van oneigenlijk handelen door Huisman en Spuibroek: Tiscali zet de geldkraan niet wijd open voor Capcave, zodat De Molenwiek met Huisman/Spuijbroek daarvan als aandeelhouders zouden profiteren. Zeker niet meer eind 2003, begin 2004, als Capcave richting de afgrond gaat. Capcave keerde nooit dividend uit.

De Veronica dj

Op donderdag 14 november zei de advocaat van Huisman dat het beloofde gesprek geen doorgang kon vinden. In plaats daarvan beloofde hij dat Rob van Someren, één van de oprichters en gewezen aandeelhouders van Capcave, ons zou opbellen om te pleiten voor Huisman. Van Someren belde inderdaad. Andere aandeelhouders van Capcave zeiden dat Huisman Van Someren - een min of meer bekende Nederlander - onder druk had gezet met dreiging van openbaarmaking van wat nare details. De laatste ontkent dat: "Ik laat me door niemand sturen."

Van Someren was telefonisch drie kwartier aan het woord. Een citaat van hem over de overname van de macht door De Molenwiek bij Capcave: "Omdat wij lagen te rollebollen met elkaar...Huisman heeft toen op een gegeven moment gezegd: Ik heb strategische belangen van Tiscali en klanten bij jullie neergelegd. Ik kan dat [rollebollen red.] niet hebben. Hagen wordt statutair directeur, want wij willen zeggenschap over de club hebben want jullie helpen die zo naar de verdommenis."

Ook hieruit blijkt het belang van Huisman bij De Molenwiek als aandeelhouder. Toch zegt Van Someren, evenals Huisman zelf, dat hij geen aandeelhouder was geweest bij De Molenwiek. Maar Van Someren weigerde daarvoor bewijzen te leveren in de vorm van zijn versie van notulen van aandeelhoudersvergaderingen, net als Hagen daarvoor paste. "Dat zijn notulen uit besloten vergaderingen en die maak ik niet openbaar." Van Someren hulde zich de afgelopen weken weer in stilzwijgen, beantwoordde e-mail noch voice-mail.

In 2003 is reeds op voordracht van Rob van Someren een 'Raad van Toezicht' gevormd voor Capcave om de 'gerezen crisis' op te lossen. Daar hebben behalve hijzelf ook Huisman, Hagen en een andere Capcave-oprichter, Tim Koeleman, zitting in. De eveneens verzochte Joop van Kammen weigert een post. Hij begint er al genoeg van te krijgen temeer daar hij, als technisch directeur bij Tiscali Nederland, in conflict komt met Spuijbroek.

Het ene conflict stapelt zich bij Capcave dan al op het volgende probleem, te veel om in detail weer te geven. Van Someren en financieel directeur Koen Slobbe moeten eind 2003 hun functies neerleggen, na warrig en vaak emotioneel beraad dat amateurisme verraadt. Vanuit De Molenwiek werd begin 2004 een nieuwe directeur geplaatst bij Capcave. Dat werd Wim Dammeyer die begon met een uitvoerige analyse van de problemen van Capcave. Die logen er niet om en waren reden genoeg voor de Tiscalidirecteuren om zich te gaan afkeren van Capcave.

Deze verandering van de leiding van Capcave kon een bankroet niet verhelpen. Volgens ex-Capcave directeuren, waaronder Van Someren, stuurde Tiscali op het bankroet aan door rekeningen voor geleverde diensten te laat te betalen. Daardoor kon Capcave belastingen niet betalen. Volgens Huisman is dit pertinent onjuist en ging het Capcave commercieel niet goed waardoor schulden opliepen. De overlegde cijfers en resultaten geven Huisman gelijk. De problemen van Capcave behelsden ook persoonlijk schulden van aandeelhouders van Capcave waarvan sommige nog resteerden van de periode dat Capcave onderdeel was van (United Resources of) Jamby, een bedrijf van Adam Curry en Unico Glory.

Het grootste euvel van Capcave werd juist de grote afhankelijkheid van Tiscali, begin 2004 voor 44 procent van de omzet, met de Staatsloterij als klant van Tiscali en productie van sites als Ditmoetjezien.nl (film) en Nightfly, pornosites voor drie Tiscalilanden. Huisman cs. bleken voor Capcave goede, maar later meer en meer ook strenge commissarissen te zijn: Capcave kon niet rekenen op ongelimiteerde steun.

Geen financieel voordeel Huisman

Van Someren zegt dat zijn mededirecteuren die ons stukken verschaften handelen uit frustratie jegens Huisman. Dat is niet waar. Ze prijzen Huisman om zijn enorme inzet en betrokkenheid bij Capcave en betreuren zijn lot. Hun frustratie richt zich wel op het optreden van zijn echtgenote nadat Huisman Tiscali Europees ging leiden. Patricia Spuijbroek zou aan het hoofd van Tiscali Capcave volgens hen de afgrond ingejaagd hebben.

Ze weten ook zeker dat Huisman geen financieel voordeel heeft genoten van zijn vergaande inzet voor Capcave. Eerder het tegendeel, zo blijkt uit de stukken, want Huisman sprong ook persoonlijk financieel bij. "Ruud memoreerde nog eens de merkwaardige gang van zaken rond de aflossing van de lening van Rob van Someren. De enige die nu met een strop in privé achterblijft is Ruud." (notulen vergadering De Molenwiek van 13 oktober 2005.)

Volgens Huisman zelf zijn die laatste notulen vals en was hij zeker niet bij deze vergadering aanwezig. Maar dat van die strop klopt dan weer wel volgens de advocaat van Huisman: "Het is feitelijk juist dat Huisman voor 25.000 euro nadeel heeft gehad van de gang van zaken."

Doorslaggevende e-mail

Deze notulen van oktober 2005 reppen ook van correspondentie met Joop van Kammen, voorheen technisch directeur en belangrijke steunpilaar bij Tiscali en daarvoor World Online. Hij geeft te kennen zijn aandelen in De Molenwiek te willen verkopen. Van Kammen doet dat in een uitvoerige e-mail daar hij niet bij de vergadering aanwezig kon zijn. Over de juistheid van de door ons verkregen notulen is geen 100 procent zekerheid verkregen. Digitalisering maakt eenvoudige manipulatie mogelijk. Maar de e-mail van Van Kammen is hoogstwaarschijnlijk authentiek, blijkt uit vergelijking van verschillende bronnen en checks.

Van Kammen verkoopt de aandelen De Molenwiek met zijn Intuitive Strategies BV, gevestigd in Zuid-Scharwoude. "Het begon mooi, maar ook aan dit "avontuur" zit blijkbaar een einde", stelt Van Kammen in de overlegde versie van de e-mail vast. De aandeelhoudersvergadering van De Molenwiek besluit Van Kammen 20.000 euro te bieden voor zijn aandelen.

Hagen was dus op grond van deze bron zeker niet de enige aandeelhouder van De Molenwiek. Het is plausibel in het licht van deze, gevalideerde bron dat De Molenwiek de genoemde zes aandeelhouders direct of indirect had, inclusief Huisman en/of Spuijbroek. Voor zover duidelijk is er een constructie opgezet waarbij het economisch belang en het stemrecht in De Molenwiek van de zes directeuren, ook van Huisman en Spuijbroek, zijn gesplitst.

Het echtpaar kan op grond van al dit materiaal en de verklaringen van betrokkenen moeilijk blijven ontkennen dat ze tegelijkertijd petten van Tiscali, De Molenwiek en Capcave droeg en belangen van dit trio tegelijkertijd behartigde. Maar die ontkenning volgt wel.

Theo van Gogh en slotakkoord

Laakbaar handelen? Dit is geen rechtbank. Het lijkt eerder de typisch Hollandse onvoorzichtigheid. Huisman heeft met Capcave geen persoonlijke winst behaald met deze evidente zakelijke belangenverstrengeling en geen eigen belang voorop gesteld, maar wel belangen van een club van vrienden/kennissen en zijn echtgenote op één lijn proberen te brengen met die van Tiscali en van beleggers. Er is geen enkele aanwijzing van kwaadaardig handelen door Huisman, integendeel, het belang van anderen heeft hij gediend. Dat heeft wel het vertellen van de waarheid in de weg gestaan.

Voor Huisman is dit een volgens alle betrokkenen betreurenswaardige episode in een markante, succesvolle loopbaan. Niet alleen wist hij bij de opkomst en neergang World Online op koers te houden en de emoties van bazin Nina Brink te weerstaan, hij loodste het ook handig naar nieuwe Italiaanse eigenaren. De integratie van World Online in Tiscali dwong zoveel respect af bij Tiscali's eigenaar Renato Soru dat hij Huisman aan het hoofd van zijn (58 procent eigendom) onderneming plaatste in 2004.

Wat Nederland nog te danken heeft aan Huisman is de film 06/05 over de moord op Pim Fortuyn van Theo van Gogh waar film- en fotoliefhebber Huisman, met Spuijbroek, namens Tiscali 2 miljoen euro in stak. Dat was een zakelijk juiste beslissing, vinden ze zelf. Maar de grond voor die investering was zeker zo veel passie. De laatste film van Van Gogh kunnen Huisman en Spuijbroek als herinnering behouden wanneer ze de deur bij Tiscali voorgoed achter zich dicht trekken. Ze bewezen er Van Gogh in zijn laatste dagen en de Nederlandse filmkunst een dienst mee.

Tot slot Huisman zelf weer. Hij stelt er prijs op deze verklaring te uiten, met kritiek op dit artikel en op ons werk. Telefonisch uitte Huisman zich emotioneel over deze merkwaardige netkwestie:

"Dit begint steeds vreemdere vormen aan te nemen. Over welke stukken hebben we het dan? Ik heb die niet. Ik kan de personen die dit beweren niet traceren. Ik erken dat ik een diepgaande betrokkenheid had bij Capcave. Voor zover ik weet had De Molenwiek één aandeelhouder...

Er zijn dingen aan de hand waar ik geen vinger op kan leggen. Het is erg malicieus. Je wordt erin geluisd, maar niemand wil zeggen door wie precies. Als het afpersing zou zijn zou ik het nog begrijpen.

Ik word gepakt en ik begrijp niet waarom, ik begrijp werkelijk niet waarom..."

Gepubliceerd

25 nov 2005
Netkwesties
Netkwesties is een webuitgave over internet, ict, media en samenleving met achtergrondartikelen, beschouwingen, columns en commentaren van een panel van deskundigen.
Colofon Nieuwsbrief RSS Feed Twitter

Nieuwsbrief ontvangen?

De Netkwesties nieuwsbrief bevat boeiende achtergrondartikelen, beschouwingen, columns en commentaren van een panel van deskundigen o.g.v. internet, ict, media en samenleving.

De nieuwsbrief is gratis. We gaan zorgvuldig met je gegevens om, we sturen nooit spam.

Abonneren Preview bekijken?

Netkwesties © 1999/2024. Alle rechten voorbehouden. Privacyverklaring

1
0