In het Netkwesties-dossier over de AP zijn de nodige kritische artikelen over de toezichthouder te vinden, vooral gericht op het functioneren van voorzitter Aleid Wolfsen die met zijn eigengereide optreden extern vijanden maakt en intern personeel in de gordijnen jaagt. Experts verlieten de AP.

Vandaag publiceert het Financieele Dagblad een kritisch artikel over de AVG en AP, met verschillende criticasters, zoals Quirine Tjeenk Willink, partner bij Kennedy Van der Laan en Michiel Steltman, directeur van Digitale Infrastructuur Nederland en publicist bij Netkwesties. Hij zegt: ‘De AVG is tot nu toe vooral een feest voor advocaten en een miljardenbusiness voor consultants, maar het lost niets op.’

AP legt vaak snel een verbod of boete of zonder redelijk overleg, ondermeer Bureau Krediet Registratie (BKR) die een boete van 830.000 euro aan de broek kreeg. Nu ziet ook de online reclamesector zich voor het blok geplaatst door de AP met het verbod op gebruik van tracking cookies na afkeuring van het TCF-systeem van IAB Europe. In NRC blijkt dat uitgevers en adverteerders getroffen zijn door hard communiceren door de AP via de pers zonder overleg om tot een oplossing van het probleem te komen. Zo speelt de AP volgens hen Facebook en Google in de kaart die nog meer reclameopbrengsten van de Nederlandse markt kunnen incasseren.

De arrogantie van de AP onder Wolfsen wordt het hardst verwoord door Tjeenk Willink die ondanks haar hoge omzet dankzij de AVG en afhankelijkheid van de AP zo moedig is om de kat de bel aan te binden.

In het FD verhaalt Tjeenk Willink over ‘krankzinnig’ optreden door de AP: ‘Je krijgt een brief van de AP met daarin de vermeende overtreding, maar geen enkele mededeling over het verdere verloop. Contact erover is praktisch onmogelijk. Ze nemen niet eens de telefoon op. Zolang een onderzoek loopt, heb je geen idee hoelang het gaat duren. Je weet niet waar je aan toe bent, kunt geen kant op en soms komt daardoor de economische activiteit zelfs volledig stil te liggen. Door alleen op de rem te trappen en niet te kijken naar een oplossing is de opstelling van de AP fnuikend voor innovatie.'

Kleine bedrijven, maar ook verenigingen en organisaties zijn de dupe omdat ze geen lijsten meer mogen bijhouden. Zo mag de Nederlandse Organisatie Vrijwilligerswerk (NOV) geen register hanteren van mensen die zich misdragen hebben. Dus aan de ene kant de noodzaak om #MeToo en erger misstanden te bestrijden, maar door de bureaucratische vereisten dat niet kunnen waarmaken.

Om tot wat fatsoen te komen zou de AP volgens Tjeenk Willink een voorbeeld kunnen nemen aan toezichthouders als Agentschap Telecom en ACM.